Mapa web
Youtube
Instagram
Campus UNED

Andrés López, psicólogo na UNED: “A formación dos directores de orquestra, ou de banda en temas de psicoloxía pode resultar fundamental e favorecer o seu traballo diario”

10 de febrero de 2020

O doutor De la Llave valora positivamente o Curso Superior de Directores de Banda de Música que o Centro Asociado de Ourense desenvolveu en Xinzo

OURENSE, 10 de febreiro de 2020.- A música é unha actividade especificamente humana para cuxa execución se require o concurso de diversas disposicións e habilidades psicolóxicas. A creación, a interpretación e o ensino musicais dispoñen agora de ferramentas psicolóxicas para mellorar os seus procesos e os seus resultados.

Estes estudos de posgrao, títulos propios da UNED, teñen como obxectivo principal a formación especializada de profesionais do ámbito da interpretación e o ensino musical así como de psicólogos da música, ofrecendo unha formación avanzada mediante contidos moi aplicados. Tales cursos son: Experto Universitario en Psicoloxía  para Músicos, Máster en Psicoloxía para Músicos e Máster en Psicoloxía da Música.

O director dos cursos é Andrés López de la Llave, doutor en Psicoloxía, profesor titular na Facultade de Psicoloxía da UNED. Traballou como psicólogo do deporte con equipos de elite. Publicou traballos sobre Psicoloxía do deporte e da Interpretación artística e creado un instrumento para avaliar as variables psicolóxicas relacionadas coa interpretación. Desde 2004 dirixe o programa de formación do profesorado titulado: Psicoloxía da Interpretación artística, que se imparte na UNED. De la Llave estivo en Xinzo de Limia como relatora na primeira edición do Curso Superior de Directores de Banda de Música organizado pola UNED e celebrado o pasado 8 de decembro.

-En que consistiu o seu discurso improvisado sobre a marcha en Xinzo de Limia?

-O curso que demos de psicoloxía da música para directores de orquestra, consistiu fundamentalmente en sinalar aos profesionais que traballan neste ámbito cales son as variables psicolóxicas que os músicos poñen en marcha á hora de realizar interpretacións artísticas. Tamén tratamos algúns factores fundamentais que desde o punto de vista psicolóxico son desexables no caso dos directores, por exemplo o liderado, ou a capacidade de avaliar adecuadamente o progreso dos seus músicos.

-Que lle parece a celebración de cursos como este de a UNED para directores de bandas de música?

-Parécenos que a formación dos directores de orquestra, ou de banda en temas de psicoloxía pode resultar fundamental e favorecer o seu traballo diario, debido a que lles pode proporcionar ferramentas que faciliten os seus labores de liderado e de dirección ás agrupacións nas que traballan.

-Cal é a importancia da música en psicoloxía?

-A relación entre a música e a psicoloxía é en dúas direccións. Por unha banda á psicoloxía interésalle a música como ferramenta para axudar á xente para mellorar o seu estado psicolóxico, a alcanzar un maior benestar. Nese sentido desenvolveuse o que sexa coñecido como “musicoterapia“. O outro punto de relación é o inverso, é dicir, a achega que pode facer a psicoloxía aos músicos. Neste sentido pódese falar de que a psicoloxía ofrece ferramentas para mellorar a creación a expresión e a docencia no ámbito da música. O noso traballo como psicólogos da música está fundamentalmente centrado en difundir a utilidade dos coñecementos psicolóxicos entre músicos, e non tanto na musicoterapia.

-Como actúa no cerebro?

-A música supón un estímulo simbólico, e analóxico, que é procesado dunha forma moi eficiente polo cerebro impactando sobre todo na xeración de emocións. Con todo é necesario un certo “ acostumbramiento” para poder responder emocionalmente. Por exemplo no  occidente valoramos e gústanos un tipo de música mentres que en Oriente ou noutros lugares do mundo, noutras culturas é outro o tipo de música. Non todos os seres humanos son capaces de expresarse, ou de emocionarse co mesmo tipo de música, senón que aprendemos ao longo da vida, por estar expostos a un determinado tipo de música, a reaccionar fronte a ese tipo de música e non fronte a outros.

-Sempre chama a atención que as persoas con alzheimer lembran moi ben e seguen  tarareando a música da súa mocidade.

-A razón pola que as persoas con Alzheimer,  por exemplo, ven favorecidas no seu funcionamento cognitivo por estímulos musicais, é porque, como dicía, a música ten un efecto emocional, e son estas estruturas emocionais do cerebro, que son as máis antigas desde o punto de vista  filogenético, as que mellor perviven a deterioración destas enfermidades neurolóxicas, que principalmente teñen efecto nas zonas máis externas do cerebro no  córtex. Por iso expoñer a persoas con deterioración cognitiva a situacións musicais pódelles facer revivir situacións anteriores á súa lesión.

-Cantas veces díxose, dixemos, que a música é alimento para a alma…

-Si, a frase “a música é boa, é un alimento para a alma”, pódese dicir que é certa, se entendemos por alma o máis fundamental, o máis a central do ser humano que é a súa capacidade de reaccionar emocionalmente.

-Como especialista, que casos tratou ou trata en relación co mundo da música.

-Un dos exemplos de traballo dos psicólogos no caso dos intérpretes, musicais ou doutro tipo de artes escénicas é  o traballo en relación á ansiedade escénica. É moi habitual, de feito é desexable  que os intérpretes sintan una certa presión, unha certa esixencia cando van actuar. Con todo algúns intérpretes non son capaces de procesar adecuadamente esta situación e a presión incapacítalles para actuar, é o que se coñece como ansiedade escénica o pánico escénico. A psicoloxía fai moito neste sentido. Tanto a nivel  de tratamento como a nivel preventivo. É fundamental que os profesores de música incorporen no seu traballo elementos que preveñan este problema debido a que moitos nenos abandonan a música sinxelamente pola presión que lle supoñen as audicións.

Carretera de Vigo Torres do Pino  s/n Baixo 32001 Ourense - . Tel. 988371444 info@ourense.uned.es